Historiek 

Onze roots liggen in de Oudervereniging, ontstaan in 1969 als antwoord op de noden en behoeften van ouders van een zoon of dochter met een beperking. Omdat zorg op een structurele wijze moet aangeboden worden, richtte de Oudervereniging onder leiding van mevrouw Els Van Saene, de vzw Gehandicaptenzorg Pajottenland op, wat we vandaag kennen als De Valier.

Centraal stond toen al de geïntegreerde zorgvoorziening, waar ouders en naaste familie zich engageerden. Vanuit hun professionele kennis, of puur vanuit menselijke betrokkenheid. Iets wat hier vandaag nog steeds gekoesterd wordt.

De Valier koos later bewust voor een kleinschalige woonopvang, geïntegreerd in de lokale woon- en leefgemeenschap van Liedekerke. Want de vraag naar definitieve residentiële opvang voor volwassenen met een matig, ernstig, zware of meervoudige beperking steeg.

Het eerste huis voor 10 personen met een mentale handicap werd geopend in 1977 (leefgroep 1). Aansluitend op dit gebouw kwam er in 1980 een woning bij voor 10 personen met een meervoudige handicap (leefgroep 2). Sindsdien vormen de 2 leefgroepen samen Valier 1.

Gezien de specificiteit en de omvang van dit project werd in 1985 beslist de realisatie van woonopvang te ontkoppelen van vzw Gehandicaptenzorg Pajottenland en werd vzw De Valier opgericht. Vzw Gehandicaptenzorg Pajottenland werd later ontbonden. In 1994 werd Valier 2 geopend voor 20 bewoners met een mentale of meervoudige handicap (leefgroep 3 en 4).

In 1999 werd Valier 3 geopend, een dubbele woning met elk 5 bewoners met een matige mentale of meervoudige handicap. Eveneens in 1999 startte het flexibel Dagcentrum Eygen, als proefproject, voor 4 personen met een niet-aangeboren hersenletsel. In 2000 werd het Dagcentrum Eygen officieel erkend en in 2001 uitgebreid naar 10 bezoekers. In 2004 werd de opvangcapaciteit van het Dagcentrum nogmaals uitgebreid naar 14 bezoekers.

In 2001 werd Huis Eygen geopend als residentieel verblijf voor 6 personen met een niet-aangeboren hersenletsel. De opvangcapaciteit van Huis Eygen werd in 2007 uitgebreid naar 16 bewoners. In 2008 was er opnieuw uitbreiding voor 10 personen met een mentale of meervoudige handicap. Zo werd Valier 4 eind 2010 officieel geopend.

De naam 
“Valier” en “Eygen” zijn plaatsnamen op oude Liedekerkse kadasterkaarten. Door deze Liedekerkse toponiemen te gebruiken voor “De Valier” en “Huis Eygen” drukken wij onze verbondenheid uit met de lokale gemeenschap.

Het embleem
Het embleem, een waterlelie, verwijst naar het destijds drassige gebied in Liedekerke. Het is eveneens een verwijzing naar onze doelstelling, namelijk dat De Valier mag groeien naar een thuis waar iedere bewoner/bezoeker ten volle mag openbloeien.